Heart4kidsadvocacyforum's Blog

Wade, wade sa tubig

Wade, wade sa tubig, mga bata

Wade, wade sa tubig

God’s a gonna trouble the water

Kung hindi ka naniniwala na ako’y natubos,

God’s a gonna trouble the water

Sundan mo lang ako pababa sa batis ng Jordan

God’s a gonna trouble the water

sabi ko ah

God’s a gonna trouble the water

Ngayon naririnig ko ang pag abot ng ating mga ninuno sa atin upang kalmado at linisin ang malakas at maputik na tubig na nangunguna sa ating buhay. Ang Great Spirit ay may kamalayan at nakikibahagi sa panahong ito ng pag disassemble ng mga lumang paradigma na nagpapahintulot sa pag uugali ng mga tao na natupok sa pamumuhay sa labas ng kaharian ng banal na panginginig ng pag ibig at habag.  Ang mga elemento ng sangkatauhan na naging hati, walang habas, sakim sa kapangyarihan at kayamanan sa kapinsalaan ng ating kolektibong sangkatauhan ay nasa isang pababang spiral ng pagkatalo.  Tinawag tayong gamitin ang ating kaunawaan sa lahat ng bagay na ating kinasasangkutan at sa lahat ng ating kasama.  Tinatawag tayo na maging sinasadya at tapat sa ating pananampalataya, dahil ito ang ating mga kasangkapan upang “magtagumpay sa tubig at makabangon sa mga bagay na nangyayari sa loob at sa lupa. 

Kailangan nating sundin ang pangunguna ng ating mga ninuno na gumawa ng plano para sa kanilang pagtakas mula sa pagkaalipin tungo sa buhay na may kalayaan at kaligtasan.  Hinihiling sa atin na ipagpatuloy ang pamana ng “paggawa ng isang paraan sa labas ng ating pagkaalipin sa isang sistema na hindi dinisenyo upang bigyan tayo ng pagkakataon o mga mapagkukunan na dumating sa “kabuuan ng kung sino tayo ay nilikha upang maging”.  Ito ang panahon kung saan tayo ay tinawag na palakasin ang ating sarili, ang ating mga kapamilya, at ang komunidad na may hawak ng mga mapagkukunan na nagpapanatili sa ating buhay.  Ibig sabihin, kailangan nating maging self-sufficient at determinado!  Kailangan nating mamuhunan sa ating sariling personal na pag unlad sa lahat ng apat na domain ng kung ano ang bumubuo sa kung sino tayo sa laman.  Ibig sabihin, maging mga katiwala ng ating isip, katawan, emosyon sa lipunan, at espirituwal na kagalingan.  Ang ibig sabihin ng “tawag sa pagkilos” na ito ay may responsibilidad tayong tiyakin na ang mga pangangailangan at pag unlad ng ating mga miyembro ng pamilya ay nasa tamang landas sa kanilang “banal na pagkakakilanlan at banal na layunin sa buhay”.  Tungkol naman sa ating mga komunidad, responsibilidad nating mamuhunan sa ating mga komunidad upang magamit natin ang mga serbisyo at mapagkukunan sa loob ng ating sariling komunidad. 

Nangangahulugan ito ng paggawa ng isang konseho na sa pakikipagtulungan ng komunidad ay magdidisenyo ng plano kung anong mga serbisyo at mapagkukunan ang kailangan upang ang ating pera ay kumalat sa loob ng komunidad, at tayo ay nasa posisyon ng pangangalaga sa isa’t isa at kasabay nito ay pagpapatibay sa katatagan at pagpapanatili ng ating kultura at ating mga tao.  Sa palagay ko ang diskarte na ito ay maaaring mailapat bilang isang paraan upang bumuo ng pagpapahalaga sa sarili, malakas na pamilya, at masiglang mga komunidad sa buong planeta.  Ilang beses na ang ating mga ninuno sa Africa American ay nagtayo ng isang ganap na functional na lungsod o komunidad, upang lamang na ito ay nawasak ng mga taong hindi nais na makita tayong magtagumpay, at pa rin “sila ay bumangon mula sa abo ng kanilang mga pangarap na ipinakita”.  Maaari at dapat nating sagutin ang tawag at suporta na ito mula sa ating mga ninuno.  Nasa posisyon sila kung saan nakikita nila kung nasaan tayo at alam nila kung saan tayo patungo kung hindi natin babaguhin ang mga patakaran ng larong ito ng buhay, at hakbang sa ating talino at kapangyarihan.  Ang kanilang mga salita ang ating lakas at gabay sa mas magandang kinabukasan at mas magandang mundo para sa ating mga anak.