Heart4kidsadvocacyforum's Blog

Nagising ako kaninang umaga at ang tanging naramdaman ko ay ang tsunami welding up na ito sa aking puso ng purong unfiltered, uninhibited, unbashed surge ng “Joy”.  Ito ay isang kamangha manghang regalo upang makita ang buhay sa pamamagitan ng isang lente ng kaligayahan at kagandahan.   Nakita ko ang kamahalan ng aming mga bundok na natabunan ng niyebe na parang kumot ng kaginhawahan at kagalakan.  Nakita ko ang kahanga hangang napakalaking enerhiya ng asul, asul na karagatan na kumakaway sa akin na tila sinasabi na dumating at ibalik ang magnetic source ng enerhiya na nagpapakain sa iyong kaluluwa, dahil marami akong maibabahagi at nagmamalasakit ako.  Binuksan ko ang bintana ng kotse ko sa paglalakbay kaninang umaga at naramdaman ko ang init ng araw habang isinama ang sarili sa simoy ng hangin na humahalik sa aking mga pisngi.  Nangangahas akong sabihin na kahit na ang mga puno na nakapila sa mga kalye habang nagmamaneho ako sa kanilang canopy, ay binati ako nang may pagkilala na alam nila na pinahahalagahan ko ang ibinibigay nila sa uniberso. 

Pinagmasdan ko ang mga ulap habang nagsasayaw sila na ang inang kalikasan ay nagko choreograph habang sila ay nag wisp sa kalangitan.  Ang lahat ay nagkasabay upang mag alab at mapanatili ang kagalakang ibinabahagi ko sa inyo ngayon dahil ito ay isang bagong araw.   Isang bagong araw upang simulan ang mga bagong prospectives sa kung paano namin pinili upang mabuhay at makisali sa buhay.  Ang isang bagong araw upang bapor isang sagradong ritwal na tumutulong sa amin na ihanay nang may kagalakan sa kaugnayan sa lahat ng mga emosyon na nararanasan natin sa ating buhay.  Isang bagong araw upang mabuhay sa isang estado ng pagiging “sa kasalukuyan ng ating buhay”.  Isang bagong araw upang kunin ang stock ng lahat ng kailangan nating pasalamatan at mangako sa pamumuhay ng ating buhay sa isang puwang ng pasasalamat.  Isang bagong araw upang maabot at ipahayag ang pagmamahal sa mga taong pinahahalagahan natin sa ating buhay.  Isang bagong araw upang piliin na mabuhay “sa mundo’ at hindi mahuli sa pagiging “ng mundo”.

 Pangako natin sa ating sarili na hahanapin natin ang kagalakan sa ating buhay, sa pag alam na ito ay isang kaloob na masiyahan at malunod sa hangga’t kaya natin at sa abot ng ating makakaya.  Sikapin nating salubungin ang mundo mula sa isang lugar ng kagalakan sa halip na sakit, dahil talagang nakakaapekto ito sa kinalabasan na siya namang nakakaapekto sa atin sa pisikal, pisikal, emosyonal, at espirituwal.  Ngayon, nais ko sa inyo na “Joy”! 

P.S. Siguraduhin na hindi mo pinapayagan ang anumang bagay, o sinuman ang magnakaw ng iyong “Joy”.  HABANG itinuro ko sa anak kong si Niki, “Huwag hayaang may umulan sa iyong kagalakang puno ng parada sa buhay o maghagis ng anino sa iyong sikat ng araw na nagpapakain sa iyong kaluluwa!