Heart4kidsadvocacyforum's Blog

Ano ang kailangan at sino ang dapat ninyong maging para paglingkuran ang mga bata bilang kanilang guro?

Kailangan mong maging matiyaga.

Sabi nga nila, kung sino man sila, ang pagtitiis ay isang kabanalan.  Alam ko bilang isang guro at ina, na ang pagiging matiyaga ay isang kinakailangang elemento na dapat nating linangin sa ating pagkatao.  Inaamin ko na ito ay isang pang araw araw na kasanayan set na tayo bilang sa ating likas na katangian ng tao, ay nagpupumilit na maging naaayon sa pang araw araw na batayan at mula sa isang sitwasyon hanggang sa susunod.  Naniniwala ako na sa mga tuntunin ng mga asset ng character na kailangan nating lapitan ang mundo, ang pasensya ay isa sa mga nakuha na mga ari arian na maaaring gumawa ng buhay na mas magagawa at kasiya siya.  Ang pagtitiis ay nagtatakda ng tono kung paano tutugon ang mundo sa atin.  Maaari itong maging lubos na isang hamon na maging matiyaga sa mga matatanda dahil ang aming mga inaasahan para sa kanilang pag uugali at saloobin ay dahil mayroon silang mga karanasan sa buhay sa ilalim ng kanilang sinturon at isang archive ng mga aralin mula sa kung saan dapat nilang natutunan at umunlad, na ang mga matatanda ay magpapatakbo mula sa isang puwang ng karunungan at integridad. 

Gayunpaman, pagdating sa mga bata ay may responsibilidad tayo bilang mga matatanda sa kanilang buhay, na maging mature at higit na maunawaan at matiyaga habang pinangungunahan natin sila, ginagabayan sila, at inaalagaan sila sa pamamagitan ng kanilang mga karanasan sa pagkabata.  Ang mga ito ay totoo at matuwid ay dapat na maaasahan sa atin upang maging mahabagin na matiyaga.  Ano ang kailangan ng masiglang pagtugon na ito ng pagtitiis para mapanatili ang sarili?  Well una, ito ay tumatawag para sa amin na maging matiyaga at maunawaan kung sino tayo bilang isang tao na nagmumula sa ating sariling mga karanasan sa buhay at dumating sa isang pagsasakatuparan na hindi tayo perpekto, tayo ay tinawag, tulad ng lahat , sinasadya o hindi, na tinatawag na magsanay ng sining ng pagperpekto sa ating sarili sa ating sariling natatanging banal na pagkakakilanlan,   at na ang sining na ito ng pagperpekto ng ebolusyon ng ating kaluluwa expression ay kung ano ang buhay ay tungkol sa lahat. 

Kailangan nating makita ang isa’t isa, lalo na ang mga bata, sa liwanag na iyon upang sila ay walang paghuhusga at inaasahan ng ibang tao.  Naiisip mo ba kung ano ang magiging mundo, at mas maganda pa, kung ano ang magiging pagkabata ng isang bata kung sila ay pinalibutan, at binuhusan ng pagtitiis, na sa ubod ng pagtitiis pag ibig ang pundasyon ng elemento  Naiisip ba ninyo kung gaano karaming matututuhan ng mga bata sa kanilang mga kapaligiran sa paaralan at sa kanilang tahanan kung alam nilang matiyaga silang inalagaan ng kanilang mga tagapag-alaga?  Ano ang nadarama mo kapag may isang taong nag-aawa sa iyo nang may “mahabagin na pagtitiis”? Alam ko sa mga karanasan ko sa buhay na hindi lamang ito nagdudulot ng mas maraming pasensya para sa akin na ibahagi sa iba, ngunit ito ay nagbibigay inspirasyon sa akin na lumipad at tumaas.  Ito ay gumagawa sa akin pakiramdam tulad ng ako ay pinahahalagahan at na mayroon akong walang limitasyong potensyal.  Naniniwala ako na ito ang gusto natin para sa ating mga anak.  Isipin mo na lang?