Heart4kidsadvocacyforum's Blog

Τα παιδιά είναι το μεγαλύτερο δώρο στην ανθρωπότητα.

Τι χρειάζεται και ποιος πρέπει να είστε για να υπηρετείτε τα παιδιά ως δάσκαλός τους;

Πρέπει να είστε υπομονετικοί.

Λένε, όποιοι κι αν είναι, ότι η υπομονή είναι αρετή.  Γνωρίζω ως δασκάλα και μητέρα, ότι η υπομονή είναι απαραίτητο στοιχείο που πρέπει να αναπτύξουμε στον χαρακτήρα μας.  Ομολογώ ότι είναι ένα καθημερινό σύνολο δεξιοτήτων με το οποίο εμείς, όπως και στην ανθρώπινη φύση μας, αγωνιζόμαστε να είμαστε συνεπείς σε καθημερινή βάση και από τη μια κατάσταση στην άλλη.  Πιστεύω ότι όσον αφορά τα στοιχεία του χαρακτήρα με τα οποία πρέπει να προσεγγίσουμε τον κόσμο, η υπομονή είναι ένα από αυτά τα αποκτηθέντα περιουσιακά στοιχεία που μπορούν να κάνουν τη ζωή πιο εφικτή και ευχάριστη.  Η υπομονή θέτει τον τόνο για το πώς ο κόσμος θα ανταποκριθεί σε εμάς.  Μπορεί να είναι μια μεγάλη πρόκληση να είμαστε υπομονετικοί με τους ενήλικες, επειδή οι προσδοκίες μας για τη συμπεριφορά και τη στάση τους είναι ότι επειδή έχουν εμπειρίες ζωής κάτω από τη ζώνη τους και ένα αρχείο μαθημάτων από τα οποία θα έπρεπε να έχουν μάθει και εξελιχθεί, ότι οι ενήλικες θα λειτουργούσαν από ένα χώρο σοφίας και ακεραιότητας. 

Ωστόσο, όταν πρόκειται για παιδιά, έχουμε ευθύνη ως ενήλικες στη ζωή τους, να είμαστε ώριμοι και πολύ πιο κατανοητοί και υπομονετικοί καθώς τα καθοδηγούμε, τα καθοδηγούμε και τα καλλιεργούμε μέσα από τις παιδικές τους εμπειρίες.  Υποτίθεται ότι μπορούν να εξαρτώνται από εμάς για να είναι συμπονετικά υπομονετικοί.  Τι χρειάζεται αυτή η ενεργητική ανταπόκριση της υπομονής για να διατηρηθεί;  Λοιπόν, πρώτα, μας καλεί να είμαστε υπομονετικοί και να κατανοήσουμε ποιοι είμαστε ως ανθρώπινα όντα που προέρχονται από τις δικές μας εμπειρίες ζωής και να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε τέλειοι, καλούμαστε να, όπως όλοι , συνειδητά ή όχι, καλούμαστε να ασκήσουμε την τέχνη της τελειοποίησης στη δική μας μοναδική θεϊκή ταυτότητα,   Και ότι αυτή η τέχνη της τελειοποίησης της εξέλιξης της έκφρασης της ψυχής μας είναι αυτό που είναι η ζωή. 

Πρέπει να βλέπουμε ο ένας τον άλλον, ειδικά τα παιδιά, υπό αυτό το πρίσμα, έτσι ώστε να είναι απαλλαγμένα από την κρίση και τις προσδοκίες των άλλων ανθρώπων.  Μπορείτε να φανταστείτε πώς θα ήταν ο κόσμος, και ακόμα καλύτερα, πώς θα ήταν η παιδική ηλικία ενός παιδιού αν ήταν περιτριγυρισμένο και πλημμυρισμένο με υπομονή, η οποία στον πυρήνα της υπομονής η αγάπη είναι το θεμελιώδες στοιχείο;  Μπορείτε να φανταστείτε πόσα θα μάθαιναν τα παιδιά στο σχολικό τους περιβάλλον και στο περιβάλλον του σπιτιού τους αν ήξεραν ότι οι φροντιστές τους τα γαλούχησαν με υπομονή;  Πώς νιώθεις όταν κάποιος σου έχει φερθεί με «συμπονετική υπομονή»; Ξέρω από τις εμπειρίες της ζωής μου ότι όχι μόνο μου ενσταλάζει περισσότερη υπομονή για να μοιραστώ με άλλους, αλλά με εμπνέει να πετάξω και να πετάξω.  Με κάνει να νιώθω ότι με εκτιμούν και ότι έχω απεριόριστες δυνατότητες.  Πιστεύω ότι αυτό θέλουμε για τα παιδιά μας.  Σκεφτείτε το;