Heart4kidsadvocacyforum's Blog

Hoofdstuk 11

De Eeuwige Relatie

Kinderen zijn het grootste geschenk voor de mensheid.

Vandaag ga ik een fragment delen uit hoofdstuk 11 van mijn boek – “Het geschenk van het ouderschap omarmen: Hoe je een liefdevolle relatie met je kinderen creëert”.

Beschikbaar: Amazon en Barnes and Noble, evenals Xlibris.

Dit is slechts een voorproefje van het hoofdstuk!

Zich herinneren

“Dit was de tijd van het oog van de stille storm van jongvolwassenheid en tienermanie.  Iedereen in de familie moet niet alleen overleven, maar ook floreren!”!

In ons huishouden was de constante die nooit veranderde en waarop we konden rekenen dat we ons aan de grond hielden-

“Onze ouders hadden zoveel geduld om met ons als tieners om te gaan, in volle uiting.  De enige constante was dat de regels en normen van ons huis nooit veranderden.  Je werd alleen verwacht meer verantwoordelijkheid te nemen voor je daden.”

Hoofdstuk Elf

De Eeuwige Relatie

Ik besef het

Ik besef dat onze liefde voor elkaar langer zal blijven dan dit leven en het volgende, en wat we vandaag samen opbouwen zal voor altijd blijven bestaan. 

Aanhalingstekens:

Garrison Keillor zei ooit:

“Niets wat je voor (je) kinderen doet, is ooit verspild. Ze lijken ons niet op te merken, zweven, kijken af, en ze danken zelden, maar wat we voor hen doen is nooit verspild.”

Hodding Carter zei ooit:

“Er zijn maar twee blijvende legaten die we aan onze kinderen kunnen hopen te geven. Eén daarvan zijn wortels; de andere, vleugels.”

Kahil Gibran zei ooit:

“Je kinderen zijn niet je kinderen.  Zij zijn de zonen en dochters van het verlangen van het Leven naar zichzelf.”

Vraag:

Welke elementen van het leven kunnen je als ouder samen met je kind creëren die in je ziel blijven bestaan gedurende de eeuwigheid?

Zoals de jongeren zeggen: “Ik heb nu echt te maken met dit probleem.”  Ik observeer, van buitenaf, het leven van mijn dochter als jonge vrouw, en zoek naar die sleutelelementen die ons haar hele leven met elkaar hebben verbonden.  Ik probeer uit te zoeken hoe ik in de vergelijking van haar leven en levensstijl pas.  Het is een positie waar alle ouders op een gegeven moment mee te maken krijgen.  Geloof me als ik zeg dat hoe we met onze kinderen omgaan, of ze nu negen of negenentwintig zijn, door veel factoren wordt beïnvloed.  Ik heb een eenvoudige lijst voor je gemaakt zodat je later kunt zien waar je in het geheel past. Vanuit een persoonlijk perspectief zijn dit de factoren die de beslissingen en reacties op steeds evoluerende opvoedvaardigheden lijken te beïnvloeden:

• Geslacht
• Ras/etniciteit
• Cultuur/ onuitgesproken codes/ stemmen van de Ouderen
• Religie/ Spirituele intuïtieve gaven
• Klas
• Onderwijs
• Ethiek
• Politieke opvattingen
• Hoe mijn ouders mij hebben opgevoed
• Mijn eigen karakter en persoonlijkheid
• Maatschappelijke blootstelling
• Mijn Lotsroep

          Ik waarschuwde je dat deze opvoedingsreis niet eenvoudig was.  Er speelt ontzettend veel in ons hoofd en hart terwijl we door het doolhof van het “ouderschap” trekken.  Ik denk niet eens dat we de tijd nemen om na te denken over waarom we doen en zeggen wat we doen en zeggen.  Zoveel van wat er gebeurt in onze relatie met onze kinderen en in het dagelijkse beheer van ons gezinsleven en onze beroepen, is gedaan vanuit een “reactionaire houding” in plaats van een “doordacht proces”.  Zo vaak komen kinderen op ons af met “de spullen” in hun leven, en moeten we snel denken.  Dit betekent dat als we er op dat moment niet bij betrokken zijn, we waarschijnlijk niet de resultaten zullen krijgen die we willen en die zij van ons nodig hebben.  Het kan me niet schelen wat iemand zegt, deze opvoedingsreis bestaat uit veel geluk en fouten en vallen en opstaan.  Het maakt deel uit van wie we zijn in onze zogenaamde “menselijke conditie”.  Je hoeft niet perfect te zijn, en ik ben blij dat “Grote Geest” dat niet van ons vereist.  “Great Spirit” vereist echter wel dat we de beste ouders zijn die we kunnen. 

Het is de oprechte inspanning waar “Great Spirit” naar op zoek is en die onze kinderen van ons verdienen.  Ik weet dat we de uitdaging aankunnen.

Als ik terugkijk op mijn reis als ouder, weet ik dat ik alles heb gegeven.  Ik heb geprobeerd een constante te zijn in de levensreis van mijn kind.  Ik weet dat ik persoonlijke offers heb gebracht, maar ik heb geen spijt omdat haar welzijn mijn eerste prioriteit was.  Toen haar vader werd vermoord, heb ik me voorgenomen dat ik nooit iemand in mijn leven zou laten komen die afleidt van mijn verantwoordelijkheden als ouder. 

Ik zeg niet dat ik vind dat anderen dit zouden moeten doen, maar ik zeg wel dat je, als je ouder wordt, een toezegging moet maken dat je je verantwoordelijkheden als ouder niet zult verwaarlozen.  Ik heb zoveel kinderen aan de kant zien zetten omdat de prioriteit van de ouder was om een andere man of vrouw hun nummer één relatie te maken.  Nou, mijn houding, moet ik bekennen, is dat deze relaties kunnen komen en gaan, maar jouw relatie met je kind gaat verder dan de sluier.  Sommige mensen denken dat je kinderen opgroeien en je verlaten, en als je ze helemaal van jezelf hebt gegeven, zul je op een dag helemaal alleen achterblijven. Ik weet dat dit voor sommige mensen als een vorm van verlating kan voelen.  Ja, onze kinderen groeien op en verlaten ons, sommigen eerder dan anderen, maar in veel culturen en samenlevingen wordt dit niet alleen verwacht, maar ook vereist. 

          Ik geloof opnieuw in balans.  Ik denk dat als we de volwassen partner vanaf het begin laten weten hoe belangrijk onze kinderen voor ons zijn, en hun reacties op onze opvoedstijl observeren, we zullen weten of dit een relatie wordt die goed is voor iedereen die erbij betrokken is.  Mama zei altijd: “Begin zoals je wilt eindigen.”  Vind je niet al die “Mama zei altijd waarheden” in dit boek geweldig? Het is heel logisch en als we eerlijk zijn tegenover onszelf en echt om het belang van onze kinderen en het welzijn van onze families gaan, weten we intuïtief of de ander in de relatie goed voor ons is of niet.  Het vereist dat we “wakker” zijn en niet “slapen” in ons leven.  Dus als het inderdaad waar is dat onze relatie met onze kinderen een soort eeuwige verbinding is, hoe plaatsen we dit dan in de context van hoe we de elementen van onze relatie ontwikkelen, koesteren en behouden die ons door dik en dun, door het goede en het slechte, door hun kindertijd en volwassenheid dragen, ontwikkelen, koesteren en behouden,  En door dit leven en het volgende? 

Eerst moeten we identificeren wat deze elementen zijn in onze relatie met elkaar en dan moeten we uitzoeken hoe we dat doen, en tenslotte hoe we deze elementen behouden.

Vraag:

Wat zijn de elementen in een ouder-kindrelatie die de handen van de tijd kunnen doorstaan?

 Is het duidelijker dat ik mijn lesmateriaal niet uit elk aspect van mijn wezen kan laten?  Bedankt voor je geduld in dit proces!!  Nou, oké, hier is mijn lijst en natuurlijk krijg je de kans om je eigen lijst te maken.

Eeuwige elementen van een ouder-kindrelatie zijn:

• Onvoorwaardelijke liefde
• Liefde die onvoorwaardelijk is
• Liefhebben zonder verplichtingen.
• Liefhebben ondanks
• Liefde die geen graden van scheiding kent
• Liefde die zich manifesteert in een heilige hartruimte
• Liefhebben die offers zal doorstaan
• Liefdevol genoeg om ze leven te geven
• Liefdevol genoeg om je leven te geven
• Ervan houden deel uit te maken van wie ze zijn
• Liefde om van hen te kunnen houden en te weten dat zij ook van jou houden
• LIEFDE – gewoon pure liefde

Vraag:

Kun je zien hoe deze elementen van de ouder-kindrelatie cruciaal zijn voor het leggen van een eeuwige basis?