Globalne “Wezwanie do działania”! # 24
Dzisiejsze przesłanie to-
Spróbuj trochę czułości!
To pustka w naszej ludzkiej naturze!

Święta przestrzeń dla transformacyjnych umów
To będzie krótkie i konkretne! Dziś, rozmawiając z moją córką, uderzyło mnie to tak głęboko, że jedną z poważnych luk w naszej ludzkiej naturze jest nasza czułość wobec siebie nawzajem. To niesamowite uczucie dawać i otrzymywać w naszym ludzkim stanie, zwłaszcza gdy poruszamy się po świecie, który nie ma przestrzeni, intencji ani chęci, by być dostępnym i podatnym na innych, którzy nie istnieją w naszym skonstruowanym świecie “JA”. Ja i ja” wszechświat. Zamknęliśmy się przed sobą i weszliśmy w samonałożoną bańkę ochrony, która pozwala nam być od siebie zdystansowanymi i zdystansowanymi od siebie. Nikt nie chce czuć odpowiedzialności czy odpowiedzialności za kogokolwiek poza sobą. Żyjemy w próżni, którą uważamy za tarczę ochronną, ale w rzeczywistości nie tylko jest ona przenikalna, ale nie jest trwała.
Nie możemy żyć bez wzajemnej troski i czułości. Tym, kim jesteśmy jako istoty? Mamy w naszym projektowaniu i tworzeniu konkretne elementy, które wymagają od nas relacji. Choć staramy się być wyłącznie niezależni i samowystarczalni, idziemy pod prąd tego, kim byliśmy zaprojektowani, więc prędzej czy później odzyskujemy rozum. Sedno sprawy jest takie, że potrzebujemy siebie nawzajem. Potrzebujemy siebie nawzajem fizycznie, emocjonalnie, psychicznie i duchowo. Modlę się, byśmy się odnaleźli i wypełnili pustkę, która rozbija naszą zdolność do dawania sobie “odrobiny czułości”!
Leave a comment