Heart4kidsadvocacyforum's Blog

Wie is “Christus” dat iedereen lijkt te denken dat hij de waarheid kent over wie Hij is en wat Zijn verwachtingen van ons zijn?

Als “Geest” spreekt, “luister en doe ik”!

Ik heb absoluut geen idee waarom dit in mijn “geest” opkwam, maar het volgt me al een paar dagen.  Er is een groot gesprek gaande tussen mij en “Grote Geest”, waarbij er een soort irritatie lijkt te zijn in wat ik voel.  Elke dag als het ter sprake komt, lijkt er een nieuw aspect te worden onthuld dat me doet verlangen naar meer waarheid over “Wie Hij was in Zijn “fysieke leven” en wie Hij is in Zijn “geestelijke leven” vandaag. 

Laat me verduidelijken dat de relatie die ik met Christus heb persoonlijk is en hoewel ik ben opgegroeid in een joods-christelijk gezin, met een vader die een gewijde geestelijke was van de United Church of Christ-Congregational, ben ik als kind zelf in deze persoonlijke relatie met Christus gekomen.  Het is iets dat in mijn ziel is verankerd en het meest eerbiedige en heilige deel van wie ik ben.  Het is een heel eenvoudige en communicatieve relatie waarop ik mijn hele leven heb geleefd.  Het heeft de manier waarop ik mijn leven zie en leef gekleurd.  Mijn woorden en daden zijn in lijn met die relatie.  De liefde en zorg die ik uit die relatie ontvang zijn niet te beschrijven, alleen ervaren in elke uitdaging die ik in dit leven heb meegemaakt.  Zijn leiding volgen en met Hem overleggen is de rots geweest die mij met beide benen op de grond houdt.  Ik zie hoe Hij met mij en voor mij kan werken in mijn leven.  Ik voel hoe Hij wil dat we een leven van vreugde en overvloed leiden, maar niet ten koste van anderen, dus in deze tijd in onze beschaving is Hij meer dan verstoord (en je weet dat Hij boos kan worden). Hij is geschikt om verbonden te zijn met wat Hij ziet in onze menselijkheid.  

Wat vandaag steeds bij mij doordringt is – “Er is geen christendom zonder Christus, maar er is Christus zonder christendom.”  Christus stichtte geen kerk; Hij ontbrandde een levenswijze.  De kerk werd later gebouwd om die beweging te beheersen, onder druk te zetten en te controleren.  Het kan niet duidelijker zijn dat instituties macht behouden, maar bewegingen de “Waarheid”.  Een beweging is geen religie.  In het begin werd deze beweging aangeduid als “De Weg”.  De focus van de beweging lag op een gedeeld leven dat zorgde voor de armen en zieken, radicaal liefde en gastvrijheid uitdrukte, geloofde in geweldloosheid, er was gelijkheid tussen klasse en geslacht en vrouwen stonden centraal in de vroegste Jezusbeweging als leiders, getuigen en waren ze de gastheer van huisgemeenschappen. Ze leefden gerechtigheid.  Deze beweging belichaamde discipelschap, niet doctrine. 

Hoe komen we terug bij “The Way”?  Hoe zoeken we de waarheid van wat Christus van ons verwacht, zodat we de levenskwaliteit leven die vrede, liefde, genade, barmhartigheid, vreugde en mededogen belichaamt?  Wat is het dat ieder van ons een “goddelig lot heeft om te vervullen dat zal helpen de wereld in te luiden waarvan Christus weet dat “God”, “Grote Geest”, “De Ene Bron” ons bedoeld heeft te erven?  Wees duidelijk, ik zeg niet dat we geen “gebedshuizen” zouden moeten hebben, maar eredienst zonder waarheid en zonder de principes waarvoor Christus stierf, is christendom zonder “Christus”!

Dit nieuwe jaar zal ik meer waarheid en kennis over Christus bestuderen en zoeken, en wat de wensen van Zijn hart zijn, dus als ik geroepen word om te delen, zal ik dat doen, en als het alleen voor mijn eigen spirituele evolutie is, zal dat Zijn wil zijn. 

Ik heb altijd van dat hymne gehouden dat de hoeksteen van mijn geloof vormt-

“Waar Hij mij leidt, zal ik volgen,

Waar Hij mij leidt, zal ik volgen,

Waar Hij mij leidt, zal ik volgen,

Ik ga met Hem mee, met Hem, helemaal tot het uiteinde!

Ik denk dat dit een geweldige reis van ontdekking en begrip belooft!